Yol

Güneşle ay bile aynı anda gökyüzünde yerlerini alabiliyor da biz neyi paylaşamıyoruz?

Yağmur bile güneşe dahil olduğunda rengarenk ışıklar saçıyor ucu bucağı olmayan bir yol boyunca,

Biz neden gökkuşağı olamıyoruz?

Neden aynıyken hayallerimiz farklıymış gibi yaşıyoruz?

Ortak dilimiz varken neden anlayamıyoruz,anlatamıyoruz,anlaşamıyoruz?
Ait olmadığımız hayatlar yaşayıp,

Olmak istemediğimiz yerlerde neden kayboluyoruz?

Kim öğretti ayrılıkları,ayrılaşmayı bize?

Caniliği,nefreti,kini kim koydu içimize?
Ne ara yabancı olduk?
Bu kıymet bilmez fütursuz benliklerimiz hangi kabustan kalma?
En kolayını mı seçiyoruz hakkaten?

Yaşamaksa bunun adı,sözde 'yaşamanın' kolay yolu bu mu?
Duyarsızlaşmak mı?
Bizi sınıflandıran,önce özümüzden,en büyük yaşam kaynağımız olan sevgiden koparan,

Kollarımızı daha da göğsümüze bağlatan,

Adımlarımızı daraltan,

Nefesimizi ağırlaştıran,

içimizdeki çocuğu öldüren,
Ama tabiri caizse bizi hayatta tutan kolay yol bu mu?

Sevgisizliğe giden yol?

Neden birbirimizi öldürüyoruz kendimizden başlayarak farkında olmadan?
Yaşamayı denemeyişimiz korkaklığımızdan!
Düşünün,
Biz neden aynı gökyüzündeki iki bulut olamıyoruz!